Zaterdag had in Torhout het jaarlijks Biz’art Blues festival plaats. Een festival waarvan de opbrengst gaat naar een goed doel. Er stonden 3 bands op het podium van dit evenement dat voor de 5de maal plaats vond.

De eerste band was de winnaar van het vorige Biz’art BLUES Rally, met name Bluebird uit het Gentse en een band die geniet van de steun van Guy Verlinde. Ik had hen reeds eens gezien tijdens een blues Jam in de Verlichte Geest te Roeselare. Met hen zat de sfeer er onmiddellijk in. Met hun akoestische blues brachten ze een goed optreden. Ze openden met ‘Louisiana’ van Percy Mayfield. Verder volgden eigen nummers zoals ‘Indian Headed Monkey’ en ‘Fake Face’. Lajos Tauber gitaar en zangen; Kasper Van Ponseele op gitaar showden dat ze heel goed zijn. Met hun akoestische gitaar tillen ze het niveau van de band op.

Ook Matis Cooreman geeft met zijn stem een eigen sound aan de groep. Halverwege de set hoorde ik de intro van de politie serie Baantjer. Deze tune werd verder door hen uitgewerkt tot een heerlijk blues nummer. Ook was er nog plaats voor een drumsolo in een van de nummers door Natan Goessens wat door het publiek op gejuich werd onthaald. Op het eind riep haalde Matis een grap uit door Guy Verlinde op het podium te vragen om met hen zogezegd een hard rock nummer van Black Sabbath te spelen. Guy bleef echter weg en het werd ‘Bad Cold’ eveneens een eigen nummer. Toch was er noch tijd voor een bisnummer, met name ‘Pretty Baby’ dat ze zelf naar hun hand gezet hebben.

Nadien vernam ik dat ze op 17 september een live cd zullen opnemen in de Missy Sippy in Gent. Met Guy Verlinde en zijn Mighty Gators stond een van de meest populaire blues bands van België op het podium. En voor Guy is dit zijn echte thuis. Zo kwam hij in deze zaal als jonge tiener op fuiven. En ooit kreeg hij er slaag vertelde hij het publiek. Maar hij beloofde om terug te komen met zijn vrienden, en hij hield woord.

Er werd er direct stevig ingevlogen met ‘Feel Alive’, Maxwell Street als ode aan Marino Noppe en ‘Secret Life’ dat hij opdroeg aan zijn vader die aanwezig was in de zaal. Er werd stevig geswingd door het publiek. Met Stijn Bervoets op gitaar deed hij regelmatig gitaar duels tot groot jolijt van de aanwezigen. Guy en de andere bandleden wisten weerom het publiek te entertainen met stevige blues. Met ‘When She’s Gone’ zong het publiek luidkeels mee. Als bisnummer werden de bandleden van Bluebird mee op het podium gevraagd om samen ‘Goin' down to Missy Sippy’ te brengen. Hierdoor bewees Guy zijn groot respect voor deze jonge band.

Met Big Pete en Band was een van de beste Nederlandse mondharmonica spelers te gast. Hij speelde reeds samen met veel grote blues artiesten zoals Ana Popovic, Kirk Fletcher en vele andere. Als begeleiding band waren er Sander Kooiman, gitaar; Lut Luttik, bas en Thomas Pultuyn, neef van Willie 'Wuff' Maes. Het overgebleven publiek kon genieten van een grootse Pete en uitstekend gitaarwerk van Sander Beiden ondersteund door Lut en Thomas.

Op de set list stonden vooral covers zoals ‘I’m A Buisiness Man’, ‘Down In New Orleans’, ‘Come on In This House’, That Ain’t It’, ‘Rocking Daddy’ en meer. Big Pete had wat last van de warmte maar toch ging hij voluit en daarom werd hij nog voor een bisnummer terug geroepen. Het was een zeer geslaagd festival. Daarom kijken we uit naar de Blues Rally Die Bi’zart later dit opnieuw jaar inricht.